Historia Parafii
Kamień węgielny
Dzień w którym położono kamień węgielny pod budowę United Reformed Church na Balham, zaprojektowanego przez architektów Searle’a i Hayesa jako budowla w stylu historycznym, z dwudzielną fasadą flankowaną dwiema basztami, ostrołukowymi oknami i pięknym drewnianym stropem. Świątynia służyła społeczności Balham i Clapham przez kilkadziesiąt lat, okres I wojny upamiętniają zabytkowe tablice z nazwiskami poległych parafian, jednak demograficzne zmiany w południowym Londynie po II wojnie światowej spowodowały, iż malejąca grupa wiernych United Reformed Church zdecydowała się na sprzedaż mocno już zniszczonego budynku.
Pierwsze polskie nabożeństwo
W kaplicy Braci Ksawerianów na Clapham South odbyło się z inicjatywy ks. Stanisława Cynara pierwsze polskie nabożeństwo. Ta data przyjmowana jest za początek polskiej parafii. Jej twórca i pierwszy proboszcz, ks. St. Cynar, niestrudzony i dalekowzroczny organizator, doprowadził do zakupu w 1969 r. budynku Hamilton House i przeniesienia tam całej działalności religijnej i duszpasterskiej. Mimo sukcesu jakim było utworzenie Polskiego Ośrodka Katolickiego i Klubu Orła Białego, nie tracił nadziei na zakup własnego budynku kościoła. Niestety, przedwczesna śmierć w 1976 r. nie pozwoliła mu na osiągnięcie wymarzonego celu. Stało się to udziałem jego następcy, ks. Stanisława Świerczyńskiego, który przeprowadził zakup zniszczonego gmachu United Reformed Church i podjął wraz z parafianami szeroko zakrojone prace przy jego remoncie i odnowie.
Poświęcenie kościoła
Odbyło się poświęcenie kościoła, któremu nadano wezwanie Chrystusa Króla. Uroczystości celebrowali bp Szczepan Wesoły, ks. Karol Zieliński rektor Polskiej Misji Katolickiej, proboszcz Stanisław Świerczyński i 30 zaproszonych księży. Obecni byli przedstawiciele władz Państwa Polskiego na wychodźstwie z prezydentem Stanisławem Ostrowskim na czele. W ołtarzu umieszczono relikwie św. Stanisława, patrona Polski. W kościele zagościł obraz „Matki Boskiej Opiekunki Żołnierzy-Tułaczy”, namalowany przez Władysława Wasilewskiego i poświęcony w Jerozolimie 31 V 1945 r., ufundowany przez żołnierzy polskich w Palestynie, po wojnie powierzony opiece Koła 10 Pułku Huzarów 14 Wielkopolskiej Brygady Pancernej. Tragiczne lata II wojny światowej i dzieje polskiego oręża upamiętniają obecnie tablice we wnętrzu kościoła, odnoszące się do 1 pułku artylerii motorowej, Szkoły Podchorążych Piechoty, Cichociemnych Armii Krajowej, żołnierzy Związku Artylerii Przeciwlotniczej, Komandosów Polskich Sił Zbrojnych, 11 Wołyńskiego Batalionu Strzelców i Junackiej Szkoły Kadetów.
Odwiedziny Prymasa Polski
Parafię odwiedza Prymas Polski, kardynał Józef Glemp, a w 1991 r. ks. proboszcz Stanisław Świerczyński obejmuje funkcję Rektora Polskiej Misji Katolickiej na Anglię i Walię. Trzecim proboszczem parafii, a drugim gospodarzem kościoła Chrystusa Króla zostaje od stycznia 1992 r. ks. dr Władysław Wyszowadzki. Przypadają mu w udziale liczne prace remontowe w świątyni i konieczność stałej troski o jej wnętrze i wystrój.
Msza dziękczynna
W 20-lecie pontyfikatu Jana Pawła II i 50-lecie parafii uroczystą mszę dziękczynną odprawia w kościele Chrystusa Króla Prymas Polski, kardynał Józef Glemp. We wnętrzu świątyni przybywają kolejne tablice, upamiętniające te wydarzenia. Staraniem ks. proboszcza oprócz prac remontowych zainstalowana zostaje nowa radiofonizacja, wnętrze wzbogacają drewniane rzeźby ludowego artysty Antoniego Bolka i chrzcielnica z brązu autorstwa prof. Gustawa Zemły z Warszawy. W 2003 r. przy kościele otwarte zostaje columbarium (dziś miejsce spoczynku ponad 20 parafian), a w 2007 przeprowadzono kompleksowy remont cennych organów firmy Walker z 1938 r., mających obecnie 50 głosów i bogate brzmienie o barokowym charakterze.
Potrójny jubileusz
Uroczyście obchodzony jest potrójny jubileusz: 30-lecia kościoła, 60-lecia parafii i 125-lecia położenia kamienia węgielnego. W uroczystości uczestniczy Prymas Polski, kardynał Józef Glemp. Poprzedza ją odnowienie prezbiterium świątyni i wzbogacenie jej wystroju o piękne witraże autorstwa Elżbiety Bednarskiej, ufundowane przez parafian.
Nasza historia
17 października 1883 r. położono kamień węgielny pod budowę United Reformed Church na Balham, zaprojektowanego przez architektów Searle’a i Hayesa jako budowla w stylu historycznym, z dwudzielną fasadą flankowaną dwiema basztami, ostrołukowymi oknami i pięknym drewnianym stropem. Świątynia służyła społeczności Balham i Clapham przez kilkadziesiąt lat, okres I wojny upamiętniają zabytkowe tablice z nazwiskami poległych parafian, jednak demograficzne zmiany w południowym Londynie po II wojnie światowej spowodowały, iż malejąca grupa wiernych United Reformed Church zdecydowała się na sprzedaż mocno już zniszczonego budynku.
2 lutego 1948 r. w kaplicy Braci Ksawerianów na Clapham South odbyło się z inicjatywy ks. Stanisława Cynara pierwsze polskie nabożeństwo. Ta data przyjmowana jest za początek polskiej parafii. Jej twórca i pierwszy proboszcz, ks. St. Cynar, niestrudzony i dalekowzroczny organizator, doprowadził do zakupu w 1969 r. budynku Hamilton House i przeniesienia tam całej działalności religijnej i duszpasterskiej. Mimo sukcesu jakim było utworzenie Polskiego Ośrodka Katolickiego i Klubu Orła Białego, nie tracił nadziei na zakup własnego budynku kościoła. Niestety, przedwczesna śmierć w 1976 r. nie pozwoliła mu na osiągnięcie wymarzonego celu. Stało się to udziałem jego następcy, ks. Stanisława Świerczyńskiego, który przeprowadził zakup zniszczonego gmachu United Reformed Church i podjął wraz z parafianami szeroko zakrojone prace przy jego remoncie i odnowie.
2 lipca 1978 r. odbyło się poświęcenie kościoła, któremu nadano wezwanie Chrystusa Króla. Uroczystości celebrowali bp Szczepan Wesoły, ks. Karol Zieliński rektor Polskiej Misji Katolickiej, proboszcz Stanisław Świerczyński i 30 zaproszonych księży. Obecni byli przedstawiciele władz Państwa Polskiego na wychodźstwie z prezydentem Stanisławem Ostrowskim na czele. W ołtarzu umieszczono relikwie św. Stanisława, patrona Polski. W kościele zagościł obraz „Matki Boskiej Opiekunki Żołnierzy-Tułaczy”, namalowany przez Władysława Wasilewskiego i poświęcony w Jerozolimie 31 V 1945 r., ufundowany przez żołnierzy polskich w Palestynie, po wojnie powierzony opiece Koła 10 Pułku Huzarów 14 Wielkopolskiej Brygady Pancernej. Tragiczne lata II wojny światowej i dzieje polskiego oręża upamiętniają obecnie tablice we wnętrzu kościoła, odnoszące się do 1 pułku artylerii motorowej, Szkoły Podchorążych Piechoty, Cichociemnych Armii Krajowej, żołnierzy Związku Artylerii Przeciwlotniczej, Komandosów Polskich Sił Zbrojnych, 11 Wołyńskiego Batalionu Strzelców i Junackiej Szkoły Kadetów.
3 marca 1985 r. Parafię odwiedza Prymas Polski, kardynał Józef Glemp, a w 1991 r. ks. proboszcz Stanisław Świerczyński obejmuje funkcję Rektora Polskiej Misji Katolickiej na Anglię i Walię. Trzecim proboszczem parafii, a drugim gospodarzem kościoła Chrystusa Króla zostaje od stycznia 1992 r. ks. dr Władysław Wyszowadzki. Przypadają mu w udziale liczne prace remontowe w świątyni i konieczność stałej troski o jej wnętrze i wystrój.
24 maja 1998 r., w 20-lecie pontyfikatu Jana Pawła II i 50-lecie parafii uroczystą mszę dziękczynną odprawia w kościele Chrystusa Króla Prymas Polski, kardynał Józef Glemp. We wnętrzu świątyni przybywają kolejne tablice, upamiętniające te wydarzenia. Staraniem ks. proboszcza oprócz prac remontowych zainstalowana zostaje nowa radiofonizacja, wnętrze wzbogacają drewniane rzeźby ludowego artysty Antoniego Bolka i chrzcielnica z brązu autorstwa prof. Gustawa Zemły z Warszawy. W 2003 r. przy kościele otwarte zostaje columbarium (dziś miejsce spoczynku ponad 20 parafian), a w 2007 przeprowadzono kompleksowy remont cennych organów firmy Walker z 1938 r., mających obecnie 50 głosów i bogate brzmienie o barokowym charakterze.
9 listopada 2008 r. uroczyście obchodzony jest potrójny jubileusz: 30-lecia kościoła, 60-lecia parafii i 125-lecia położenia kamienia węgielnego. W uroczystości uczestniczy Prymas Polski, kardynał Józef Glemp. Poprzedza ją odnowienie prezbiterium świątyni i wzbogacenie jej wystroju o piękne witraże autorstwa Elżbiety Bednarskiej, ufundowane przez parafian.